Słowo to pojawia się we wspomnieniach Polaków na określenie osoby trudniącej się przemytem (vide Szmugiel) przez granicę getta. Geciarzami byli najczęściej chłopcy, którzy mogli przedostać się pod ogrodzeniem getta (vide Druty). Zdecydowana większość geciarzy rekrutowała się spośród osób zamieszkujących przed wojną obszar, gdzie później utworzono getto lub z nim graniczący. Ulica Adwokacka, znajdująca się przy północno-zachodniej granicy getta, uznawana była za zagłębie przemytników.