Niem. Kulturhaus. Dawne kino ze sceną przy Krawieckiej 3, 300 miejsc siedzących. Służyło jako sala do zebrań podczas przemówień Przełożonego Starszeństwa Żydów oraz jako dom koncertowy i scena rewiowa.

Dom Kultury pod kierownictwem Kiwy Sienickiego był samodzielną instytucją (wydziałem) getta, z zawodową orkiestrą i artystami scenicznymi. W tygodniu odbywały się od jednego do dwóch koncertów symfonicznych, a także muzyki rozrywkowej z udziałem pierwszorzędnych solistów. Zawodowa orkiestra koncertowała tylko do pamiętnych dni „szpery” we wrześniu 1942 r. Po wielomiesięcznej przerwie w Domu Kultury odbywały się rewie, które były przygotowywane przez różne fabryki getta.

Ostatecznie Dom Kultury został zlikwidowany w sierpniu 1943 r. na rzecz Resortu Kołder Pikowanych przeniesionego ponownie z Dąbrówki do getta. Od tego czasu miało tam miejsce jedynie przemówienie Amtsleitera Biebowa do kierowników i delegatów robotników 7 grudnia 1943 r.

Oskar Singer