Urodził się 8 lipca 1889 r. w Kamieńcu Litewskim jako syn Calela Mordki i Chany. Z zawodu był kupcem. Do wybuchu II wojny światowej prowadził z Hezekielem Lifszycem Ręczną Szwalnię i Nawijalnię zlokalizowaną przy ul. Cegielnianej 30, Tkalnię Mechaniczną Wyrobów Bawełnianych mieszczącą się na ul. 6 Sierpnia 25 oraz Fabrykę Wyrobów Tkanych i Dziewiarskich (nazywaną również Mechaniczna Wytwórnia Wyrobów Dzianych) przy ul. Nowo-Cegielninanej 3/5 późniejszej Śródmiejskiej 35. Tę ostatnią prowadził do 1931 r., kiedy przeszła w ręce Izaaka Ringarta i Izraela Jakuba Majerczyka.

Od października 1939 r. kierował Wydziałem Gospodarczym. Po jego reorganizacji w 1940 r. nadal nim kierował, ale już jako przewodniczący prezydium, razem z Maurycym Goldblumem i Jakubem Gonikiem. Od stycznia 1940 r. był kierownikiem Wydziału Opieki, a od lutego tego roku został również członkiem Drugiej Rady Starszych.

24 września 1940 r. wraz z Henrykiem Neftalinem stworzył Wydział Zasiłków. 1 lipca 1941 r. podał się do dymisji z zajmowanego stanowiska kierownika Wydziału Zasiłków. Od 23 lutego 1941 r. był członkiem Komisji Doradczej (Beratungskommission) przy Prezesie. W sierpniu 1944 r. w czasie likwidacji getta został wywieziony do Auschwitz.