Wraz z wprowadzeniem zup resortowych wyniknęła konieczność przynoszenia do pracy odpowiedniego naczynia, aby móc zjeść obiad. Początkowo używano w tym celu garnków, misek, talerzy, później praktyczna okazała się jednolicie uformowana menażka (podłużnie owalna z uchem do trzymania).
Mężczyzna na ulicy z menażką w dłoni jest charakterystycznym widokiem w getcie.