Ur. 1874 r. w Słonimiu1 (Polska), ukończył Uniwersytet Berneński (filologia semicka) i od najmłodszych lat zajmował się krytyczną analizą Biblii. Współpracownik czasopism, w tym także w języku hebrajskim. Szczególnym obszarem jego zainteresowań była analiza języka i [Księga] Koheleta. Współpracownik żydowskiej encyklopedii wydanej w języku rosyj- skim. W getcie pracował jako inspektor szkolny w ramach Wydziału Szkolnego, po załamaniu się szkolnictwa Prezes za- trudnił go w Archiwum [(vide)].

21 czerwca 1943 r. zmarł na gruźlicę (grób na Marysinie).

Oskar Rosenfeld


Uczył się w chederze oraz w prywatnych gimnazjach dla nauczycieli. Od 1898 r. studiował na uniwersytetach w Heidelbergu, Wrocławiu, Berlinie, Giessen oraz w Bernie. W 1903 r. otrzymał tytuł doktora za pracę „Die P’sita zu Kohelet”, opublikowaną w 1904 r. w czasopiśmie „Zeitschrift für alttestemantliche Wissenschaft”. Uznanie w świecie naukowym zdobył publikacją „Die ursprünglich beabsichtigte Ausspra- che des Pseudonymus” opublikowanej w „Orientalische Literaturzeitung” w 1921 r. (nr 1–2). Tłumaczył na j. hebrajski prace z greki („Thalat Szlomo”) i łaciny („Ali- jat Mosze”), które były potem drukowane w hebrajskim czasopiśmie „Sziloach”. Od IX tomu redagował dział biblijny Jewrejskiej Encikłopedii, w której zamieszczał szereg opracowań. To wydawnictwo, ukazujące się w latach 1908–1913 na bazie amerykań- skiej Jewish Encyclopedia, jest jednym z ważniejszych źródeł informacji i danych statycznych o prawie sześciomilionowej ludności Rosji początku XX w. Kamieniecki publikował także w prasie hebrajskiej i żydowskiej, m.in. „Hacefira”, „Hajom”, „Hajnt”, „Der Moment”, „Alt-Najland”, „Bicherwelt”, „Literarisze Bleter”. Prowadził wykłady gramatyki hebrajskiej na wyższych kursach nauk orientalistycznych w Petersburgu. W Łodzi zamieszkał w 1925 r.

Przed wojną mieszkał z żoną Chają (1883 – 31 lipca 1942 r.) przy ul. Piramowicza 5, w getcie natomiast przy ul. Jakuba 8.