dr nauk med.

Ur. 3 maja 1875 r., zm. 13 listopada 1942 r. Po ukończeniu studiów na uniwersytetach rosyjskich rozpoczyna w 1902 r. praktykę lekarską w Łodzi jako laryngolog. W latach 1904/1905 bierze udział w wojnie rosyjsko-japońskiej jako oficer-lekarz. W ciągu kilku następnych lat praktyki lekarskiej zdobywa sobie imię pierwszego laryngologa Łodzi.
W roku 1939 w pierwszych miesiącach wojny obejmuje kierownictwo Wydziału Zdrowia Gminy i wchodzi do Beiratu. Reprezentuje wielokrotnie Gminę przed władzami, jest zastępcą Prezesa Rumkowskiego przez okres aż do zamknięcia getta. Po zamknięciu getta opuścił swoje stanowisko kierownika Wydziału Zdrowia. Przez dwa i pół roku pracy lekarskiej w getcie stał wytrwale na swojej placówce, niemal do chwili zgonu. Przed wojną mieszkał przy ul. Piotrkowskiej 68, w getcie razem z żoną Pauliną (1888–1944) zamieszkał przy ul. Zgierskiej 11/8a