„Zablokować kartki” – zablokować wydawanie produktów na kartki. W specjalnej korespondencji informowano sklepy, które numery kartek zostały zablokowane. Blokowanie odbywało się z różnych powodów: wysiedlenia, śmierci, kary. Osoby, które opuściły getto albo zmarły, były skreślane z rejestru konsumentów. Kartki osób, które czasowo przechodziły na zaprowiantowanie szpitalne, więzienne lub inne, były blokowane specjalną sygnaturą „H” (od niemieckiego Hospital - szpital), „G” (Gefängnis” - więzienie), „St” („Strafanstalt” - areszt). Blokowano też karty osób zaopatrywanych przez domy dla młodzieży, tzw. „bursy”. Kartki blokowano przede wszystkim w czasie wysiedleń. Listy osób przeznaczonych do wywózki były dostarczane do Wydziału Kartkowego, a stamtąd rozsyłane do sklepów. Dopiero po odejściu transportu karty zwolnionych (chorych itp.) były odblokowywane. W czasie ostatniego wysiedlenia (1944 r.) Wydział Kartkowy przeszedł do blokowania kartek całych rodzin. Zdecydowano się na to dlatego, że nie wszyscy przeznaczeni do transportu chcieli opuścić getto, co utrudniało zebranie wymaganej liczby osób. Unikające transportu osoby z listy liczyły na pomoc bliskich. Zablokowanie kart całej rodziny definitywnie przekreśliło możliwość wzajemnej pomocy.