Rada Starszych (od niemieckiego słowa Beirat) – formalnie grupa osób pełniąca funkcję doradcze dla Przełożonego Starszeństwa Żydów. 16 października 1939 r. Rumkowski na mocy przyznanych mu przez Niemców uprawnień przystąpił do formowania Rady Starszych. Rozesłał 31 nominacji następującej treści:

„Na mocy zarządzenia pana Komisarza miasta Łodzi zostaje W. Pan mianowany członkiem Rady Starszych (Aeltestenrat) przy Gminie Wyznaniowej Żydowskiej miasta Łodzi. Przyjęcie mandatu jest obowiązkowe. Pierwsze posiedzenie Rady Starszych, na które uprzejmie W. Pana zapraszam, odbędzie się, we wtorek, dnia 17 bm. o godz. 16.30 w lokalu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej miasta Łodzi przy ul. Pomorskiej 18.

Ch. Rumkowski Przełożony Starszeństwa Żydów miasta Łodzi”.

Do pierwszej Rady Starszych weszli: Fiszel Lieberman, Jakub Schlosser, Abram Ajzner, W. Glass, Dawid Helman, Dawid Windman, Izydor Weinstein, Henryk Akawie, Mieczysław Hertz, Dawid Stahl, Jakub Gutman, Edward Babiacki, Leon Mokrski, Szmuel Hochenberg, Jonas Rozen, Jakub Leszczyński, Ignacy Jaszuński, Szmuel Faust, A. Damm, Maks Wyszewiański, Jakub Lando, Chil Majer Pick, Leon Rubin, Zygmunt Warszawski, Jakub Hertz, Stanisław Glatter, Artur Frankfurt, Pinkus Gerszowski, Dawid Warszawski, Markus Bender, Robert Switgal. Byli to czołowi przedstawiciele mieszczaństwa żydowskiego, pozostający wówczas w Łodzi. Rada w tym składzie działała jedynie do 11 listopada 1939 r., gdy jej członkowie (z wyjątkiem Fausta i Windmana) zostali aresztowani i przewiezieni do radogoskiego więzienia. Śmierci uniknęli jedynie: Helman, Damm, Warszawski, Pick, Gerszowski, Frankfurt, Mokrski, Wyszewiański i Lando.